روزشمار: 11 فروردین؛ انتها ساخت و گشایش برج ایفل - تور ایتالیا ارزان

برج ایفل (Eiffel Tower) برجی فلزی در میدان شان دو مارس و در کنار رود سن واقع در شهر پاریس است. نام این برج از نام سازنده اش گوستاو ایفل گرفته شده است.

ساخت برج ایفل در سال 1887 آغاز شد و در 31 مارس 1889 به خاتمه رسید. در آغاز برج ایفل برای نمایشگاه دنیای و به مناسبت صدمین سالگرد انقلاب فرانسه ساخته شد. طراحی این برج در ابتدا از طریق 300 نفر از هنرمندان و روشنفکران که در بین آن ها می توان از امیل زولا، گی دو موپاسان، شارل گارنیه و بعلاوه الکساندر دوما نویسنده شهیر فرانسوی نام برد، مورد انتقاد نهاده شد. اما امروزه برج ایفل تبدیل به نماد فرهنگی دنیای فرانسه و یکی از شناخته شده ترین سازه های دنیا شده است.

این برج بلندترین ساختمان در پاریس و چهارمین سازه بلند فرانسه و پربازدیدترین بنای تاریخی در دنیا است. 6980000 نفر از مردم در سال 2011 از آن بالا رفته اند. بلندی برج ایفل با در نظر گرفتن آنتن تلویزیونی 24 متری بر فراز آن 324 متر (1063 فوت) است و ارتفاع آن با ارتفاع یک ساختمان 81 طبقه برابری می نماید. 1665 پله تا بالاترین نقطه برج ادامه دارند که البته پله های طبقه دوم به بالاترین نقطه برج به روی بازدیدنمایندگان بسته است.

تا سال 1889 ستون یادبود واشنگتن به عنوان بلندترین سازه دنیا شناخته می شد اما در این سال برج ایفل جانشین آن شد. برج ایفل تا زمان بهره برداری از ساختمان کرایسلر در نیویورک در سال 1930، یعنی به مدت 41 سال به عنوان بلندترین برج دنیا شناخته می شد.

با اضافه شدن آنتن هوایی در بالای برج در سال 1957، در حال حاضر بلندتر از ساختمان کرایسلر با 5/2 متر (17 فوت) است ولی بدون احتساب آنتن پخش، دومین ساختمان بلند در فرانسه، پس از پل راه آهن Millau است.

این برج دارای سه طبقه برای بازدیدنمایندگان به همراه رستورانی است که در طبقات اول و دوم واقع شده است. با خرید بلیط می توان از طریق پله یا آسانسور به طبقات اول و دوم رفت. برای صعود از سطح زمین به طبقه اول برج همچون رسیدن از طبقه اول به دوم 300 پله وجود دارد. از آنجا که یک راه پله وجود دارد معمولا از آسانسور برای بالا رفتن استفاده می گردد.

تاریخچه:

طراحی برج ایفل را موریس کواِچلین (Maurice Koechlin) و اِمیل نوگویر (Émile Nouguier) دو مهندس ارشد کمپانی Établissements Eiffel انجام داده اند.

ایفل آشکارا بیان کرد که یک برج از رصدخانه Latting در شهر نیویورک که در سال 1853 ساخته شده الهام بخش او بوده است. در ماه می سال 1884، کواِچلین در حال کار در کارخانه، یک طرح از ایده خود ساخت که در آن یک تیر بزرگ، متشکل از چهار پل شبکه ایستاده که در پایه از هم جدا بودند و در حین بالا آمدن با هم، از طریق خرپاهای فلزی در فواصل منظم به هم می پیوستند.

بعد از بحث های فراوان در خصوص محل دقیق این برج، قراردادی در 8 ژانویه سال 1887 امضا شد. این قرارداد از طریق ایفل به عنوان نماینده شرکت امضا شده بود و به او 1/5 میلیون فرانک به عنوان هزینه های ساخت وساز داده شد در صورتی که این مبلغ کمتر از یک چهارم برآورد او بود. ایفل تمام عایدی حاصل از بهره برداری تجاری از برج در طول نمایشگاه و برای 20 سال آینده را دریافت نموده بود. او بعدها برای تاسیس یک شرکت جداگانه برای مدیریت برج، نیمی از سرمایه لازم را خود متقبل شد.

بعد از اعتراضاتی که علیه برج ایفل صورت گرفت، گوستاو ایفل با مقایسه برج خود با اهرام ثلاثه مصر به این نقدها پاسخ داد:

برج من بلندترین برجی خواهد بود که از طریق بشر ساخته شده است و چرا سازه قابل تحسینی در مصر، در پاریس زشت و مسخره به نظر می رسد؟

بالاخره ساخت ایفل در سال 1887 آغاز شد. ساخت برج ایفل دو سال و دو ماه طول کشید. 850 نفر در ساخت آن کار نموده اند. این برج از 18 هزار و 38 قطعه ساخته شده است و برای اتصال آن ها از 2 و نیم میلیون پیچ مهره و میخ پرچ استفاده شده است. وزن برج ایفل بیش از 10 هزار تن است که 7 هزار و 300 تن آن فولاد است.

عملیات ساخت چنین بنایی بدون شک با خطرات بسیاری همراه بود، زیرا برخلاف آسمان خراش های عادی، این برج روباز و بدون طبقات میانی بنا شده و عملا به جز دو طبقه که در پایین آن واقع شده است، چیز دیگری به چشم نمی خورد. به علت دقت و احتیاط فراوانی که در ساخت بنا به منظور حفظ جان کارگران به عمل آمد، ساخت این برج بزرگ تنها یک نفر تلفات داشت، آن هم در زمان نصب آسانسوری که از طریق شرکت Otis، بزرگترین شرکت سازنده آسانسور در دنیا، انجام شد.

بسته به دمای محیط اطراف، نوک برج ممکن است بر اثر انبساط فلزات، در قسمتی از برج که به سمت خورشید است، تا هشت سانتی متر تغییر مکان داشته باشد.

یک سمت برج ایفل رودخانه سن و سمت دیگر البته کمی دورتر بنای گنبددار و زرینی دیده می گردد که عمارت اینولید نام دارد و مقبره ناپلئون آنجا است. در ایفل دو رستوران به نام های Altitude 95 در طبقه اول (95 متر بالاتر از سطح دریا) و Jules Verne که یک رستوران فرانسوی بسیار گران قیمت مجهز به آسانسور خصوصی است، واقع شده است.

به منظور حفاظت در مقابل زنگ زدگی، هر هفت سال یک بار با استفاده از 50 تن رنگ، ایفل را رنگ می نمایند. رنگ هایی که به کار گرفته می گردد، بسته به موقعیت متغیر است. در حال حاضر رنگ ایفل تقریبا قهوه ای است.

نام 72 تن از دانشمندان و مهندسین فرانسوی که در راه اندازی و ساخت این پروژه همکاری داشته اند، روی برج حک شده است. روی این حکاکی در اوایل قرن بیستم با رنگ پوشانده شد. در سال 1986 مجددا شرکتی به بازسازی این حکاکی پرداخت. شرکت مذکور طی قراردادی با مقامات شهر پاریس مسئولیت اداره و نگهداری ایفل را عهده دار شده است.

برج ایفل از طریق 336 پروژکتور نورپردازی شده و 20 هزار نور نقطه ای هنگام شب، این برج را به درخشش در می آورد که این نورها از 80 کیلومتری قابل مشاهده هستند. این برج در سال 1889 از طریق 10 هزار لامپ گازی و از سال 1985 تا به امروز با نور طلایی نورپردازی شده است. مجموعهٔ برج ایفل 7.8 میلیون کیلووات ساعت در سال برق مصرف می نماید که با برق مصرفی یک روستای کوچک برابر است.

در سال 1918، بعد از اینکه گیوم آپولینر برای بیان احساسات خود درباره جنگ علیه آلمان شعری ناسیونالیستی روی شکل برج (یک نقاشی خط) نوشت، ایفل به نمادی از پاریس و فرانسه تبدیل شد.

در همین روز:

1. فروش سرزمین آلاسکا به امریکا از طریق روسیه (1867 م)

2. درگذشت آرتور کریستیَن سَن مستشرق و ایران شناس مشهور دانمارکی (1945 م)

3. کشته شدن دست کم 5000 تن در یک زلزله شدید در کشور کلمبیا (1983 م)

4. بازدید شش میلیون ایرانی از استان فارس در ایام نوروز (2010 م)

5. دو انفجار انتحاری با دهها کشته در دو ایستگاه مترو در شهر مسکو (2010 م)

6. خرید امتیاز فراوری خودرو ولوو سوئد از کمپانی فورد آمریکا از طریق یک اتومبیل ساز چینی (2010 م)

7. گشایش کنگره بزرگ و دنیای ایران شناسان در تالار بزرگ فرهنگستان رم (1349 ش)