ترامپ نمی تواند معامله کند - تور ایتالیا ارزان

به گزارش خبرنگاران، نیوزویک در مطلبی درباره سیاست خارجی واشنگتن و رویکرد دولت دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا در برابر کشورهایی همچون کره شمالی، ایران و چین نوشته است: در زمانی که ترامپ با انتشار گزارش نیویورک تایمز که نشان می داد این تاجر مشهور در سالهای اوجش به عنوان یک غول بازار مستغلات در دهه های 1980 و 1990 تا یک میلیارد دلار از دست داده است، از هنر معامله و شخصیت خود در این زمینه دفاع می کرد، با چالش های دیپلماتیک هم روبرو شده که با فروپاشی قول هایش درباره بازآرایی روابط با ایران، کره شمالی و چین همراه بوده است.

این معامله گر صاحب سبک چه در زمان کمپین انتخاباتی اش و چه در زمانی که به عنوان رئیس جمهور آمریکا شروع به کار کرد، متعهد شد که نتیجه ای قابل توجه در زمینه روابط با این سه کشور رقم بزند؛ امری که امیدواری بزرگی برای حامیانش در انتخابات به وجود آورد.

ترامپ به ایجاد توافق هسته ای بهتر با تهران نسبت به توافق به دست آمده در دوران همتای سابقش، دستیابی به صلحی بی سابقه بر مبنای خلع سلاح هسته ای با پیونگ یانگ و رسیدن سیاست تجاری عادلانه تر با پکن متعهد شده بود.

با این حال تنها در هفته گذشته این قدرت ها مواضع خود را تشدید کردند و شرایط فعلی مسائل، شباهت ناچیزی به چشم انداز دولت ترامپ دارد.

تام کولینا، مدیر بخش سیاست بنیاد پلاشرز به نیوزویک گفت: فکر می کنم اظهارنامه های مالیاتی دونالد ترامپ نشان می دهند که او معامله گری که از خود تصویر نموده، نیست.

کولینا اضافه کرد: اکنون شاهد نتیجه عملکرد او در زمینه چین، کره شمالی و ایران هستیم. ترامپ می خواهد چین به مذاکرات کنترل تسلیحات هسته ای استارت جدید بپیوندد اما پکن علاقه ای به آن ندارد. ترامپ خواهان توافقی با کره شمالی است اما نمی داند چگونه آن را به دست آورد. و حالا ترامپ در معرض خطر شروع جنگی با ایران در خاورمیانه است که می گوید خواهان آن نیست.

ترامپ منتقد دیرینه توافق هسته ای بسیار مهم سال 2015 میان ایران، آمریکا، چین، اتحادیه اروپا، فرانسه، آلمان و انگلیس است که در پی مذاکرات باراک اوباما با تهران به دست آمد. طبق این توافق ایران در ازای برداشته شدن تحریم ها موافقت کرد که تولیدات هسته ای خود را محدود کند اما محافظه کاران با شک وتردید عمیقی به این توافق نگاه کردند.

ترامپ به محض ورود به کاخ سفید تهدیدات خود را برای مذاکره مجدد یا پاره کردن توافق هسته ای با تهران شروع کرد؛ توافقی که به طور معمول از آن به عنوان یکی از بدترین توافق های تاریخ نام می برد و از این عبارت برای توصیف دیگر توافقات بین المللی از جمله توافق تجارت آزاد آمریکای شمالی و سازمان تجارت دنیای نیز استفاده نموده است.

او ایران را به استفاده از دارایی های آزاد شده اش برای تأمین هزینه های گروه های شبه نظامی و حمایت از فعالیت های مربوط به موشک های بالستیک متهم کرد و زمانی که معین شد دیگر امضاءنمایندگان این توافق تمایلی به بازگشت به میز مذاکره ندارند، کاخ سفید یک سال پیش به طور یک جانبه از این توافق خارج شد.

نمی تواند اتفاقی باشد که ترامپ یک ماه پیش از خروج از این توافق در مه 2018 جان بولتون را به عنوان مشاور امنیت ملی خود منصوب کرد؛ فردی که مخالف علنی دیپلماسی بین المللی است و نقشی اساسی در دفاع از جنگی بی خاتمه که ترامپ قول توقف آن را داده بود، داشته است. این مقام که سال ها در حلقه واشنگتن حضور داشته است، از زمان انتصابش به عنوان مشاور امنیت ملی به ایجاد یک سیاست خارجی جنگ طلبانه از سوی آمریکا علیه تهران یاری نموده و در جهت اعمال تحریم های فلج نماینده علیه ایران برای به صفر رساندن صادرات نفتی این کشور با مایک پامپئو، وزیر امور خارجه آمریکا هم سو شده است.

بولتون یکشنبه هفته گذشته اظهار داشت یک ناوگروه تهاجمی و چهار بمب افکن به خلیج فارس اعزام می نماید و پامپئو نیز سه شنبه گذشته سفری غیرمنتظره به عراق داشت. روز چهارشنبه و در سالروز خروج آمریکا از توافق هسته ای، شورای عالی امنیت ملی ایران اظهار داشت که این کشور بعضی از تعهدات خود به توافق 2015 را خاتمه خواهد داد.

کولینا، مدیر بخش سیاست بنیاد پلاشرز اظهار کرد: جان بولتون، ترامپ را در روبروه با تمام این مسائل گمراه می نماید. بولتون خواهان جنگ و درگیری در تمامی این زمینه هاست، در حالی که ترامپ می گوید تمایلی به درگیری ندارد. اما به نظر می رسد بولتون تا اینجا توانسته در پیش برد تمایلاتش از ترامپ سبقت بگیرد. اگر ترامپ نمی خواهد با جنگ های انتخابی در سراسر دنیا روبه رو گردد، باید همین حالا بولتون را اخراج کند.

کاخ سفید همچنین به استراتژی خود در برابر کره شمالی نیز با عبارت فشار حداکثری اشاره نموده است اما پس از آنکه تنش های میان این دو کشور در نخستین سال ریاست جمهور ترامپ به اوج خود رسید، این رئیس جمهور کوشش کرد به توافق هسته ای خود دست یابد. او با تجدید نظر در رویکردی که درباره ایران داشت، با کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی به توافقی هسته ای رسید و این دو رهبر دنیای در ژوئن سال گذشته برای نخستین بار در سنگاپور در نشستی دوجانبه حضور یافتند.

این نشست با تعهداتی همچون محدود کردن و توقف مانورهای نظامی مشترک آمریکا و کره جنوبی و توقف آزمایش های موشک های دوربرد کره شمالی، آزادی زندانیان آمریکایی، شروع انحلال پایگاه های نظامی و بازگرداندن به جامانده اجساد بعضی از سربازان آمریکایی که در دهه 1950 میلادی در جنگ کره کشته شده بودند، همراه بود.

با این حال از زمان دومین ملاقات کیم جونگ اون و ترامپ در ماه فوریه که این بار در هانوی، پایتخت ویتنام برگزار گردید، دیپلماسی میان این دو کشور به طرز علنی کُند پیش می رود.

بسیاری از کارشناسان امیدوار بودند که در نشست دوم سران آمریکا و کره شمالی، توافقی میان این دو رهبر که یکدیگر را تحسین می کردند، به دست آید اما ترامپ زودتر از زمان مقرر از این مذاکرات کنار کشید و هیئت کره شمالی بولتون را مسئول خاتمه زودهنگام این نشست دانست؛ کسی که گزارش شده است با ورود به این مذاکرات خواهان اقداماتی سختگیرانه تر علیه برنامه تسلیحات کشتار جمعی پیونگ یانگ شده و این تبادل نظر را از جهت خود منحرف نموده است.

طی ماه های پس از نشست هانوی، فرایند امیدوارنماینده تر برای ایجاد صلح میان دو کره در حال متوقف شدن است، واشنگتن و پیونگ یانگ برنامه خود را برای تسهیل بازگشت اجساد سربازان متوقف نموده اند و کره شمالی دو موشک کوتاه برد را آزمایش نموده که با اینکه با آزمایش های موشک های بالستیک قاره پیما در سال 2017 قابل مقایسه نیست، اما بار دیگر هراس هایی را از بروز مجدد بحران در منطقه برانگیخته است.

اریکا فین، مدیر پشتیبانی پژوهشکده پیروزی بدون جنگ در این باره می گوید: تاکتیک های مذاکره ای ترامپ موجب شکست او می شوند و از امنیت همه ما می کاهند. از هر زاویه ای که به او نگاه می کنید، ناامید و گیج به نظر می آید، نه قدرتمند و مطمئن. کوشش برای حضور قدرتمند در هانوی موجب شد که هیچ توافقی به دست نیاید؛ با اینکه تعهدات محسوسی از سوی کره شمالی مطرح شد که می توانستند آمریکا را در شرایط بهتری قرار دهند.

پیش از آشتی شنماینده ترامپ و کیم، یکی از راه های کاخ سفید برای رسیدن به کره شمالی، متحد اصلی آن یعنی چین بود. سخت دریافت به پکن یکی از نخستین تعهدات ترامپ در کمپین انتخاباتی اش بود؛ تعهدی که مستقیماً آمریکایی های طبقه کارگر را مد نظر داشت که به گفته رئیس جمهور آمریکا از کسری تجاری میان دو اقتصاد بزرگ دنیا آسیب می بینند اما او کوشش کرد از روابطش با شی جینپینگ، رئیس جمهور چین برای اعمال فشار بر کیم جونگ اون استفاده کند.

در حالی که روابط ترامپ و کیم جونگ اون در نهایت با بهبود همراه بود، روابط کاخ سفید با شی جینپینگ رو به وخامت گذاشت. مسائل مالی بار دیگر میان این دو کشور ایجاد شکاف کرد و راه چاره ترامپ اعمال تعرفه های سال گذشته میلادی بود که جنگی تجاری را به راه انداخت و نه تنها پکن، بلکه متحدان واشنگتن در سراسر دنیا را خشمگین کرد.

این درگیری مالی میلیاردها دلار برای آمریکا و چین هزینه داشت اما این دو رقیب بارها به میز مذاکره بازگشتند و به دنبال راهی برای کاهش تنش های مالی گشتند.

با این وجود همزمان با اعلام اعزام های نیروی دریایی آمریکا به خلیج فارس به عنوان هشداری علیه ایران، ترامپ در رسانه های اجتماعی لفاظی های تازه ای علیه چین به راه انداخته و همزمان با اینکه چین وارد فاز دفاعی شده و بازارهای سهام لطمه دیده اند، در توئیتر تهدید نموده است که بار دیگر تعرفه ها را بالا خواهد برد.

فین، مدیر پشتیبانی پژوهشکده پیروزی بدون جنگ هشدار داد: کوشش بدون تدبیر ترامپ برای رقابت سنگین با چین در زمینه تجارت تنها موجب می گردد که او ضعیف به نظر برسد، به اقتصاد آمریکا آسیب بزند و عمل آمریکا در صحنه دنیای را دشوارتر کند.

وی اضافه کرد: او هم اکنون هم آسیب قابل توجهی به وجهه آمریکا زده و اگر بتوانیم پیش از اتمام ریاست جمهوری او از بروز جنگ تازه ای قسر در برویم، خوش شانس بوده ایم.

فیلیپ یان، مدیر اجرایی بنیاد پلاشرز می گوید، هنوز در چرخه سیاسی خیلی زود است که بعضی از این توافق ها نهایی شوند. او رویکرد ترامپ در مورد سیاست خارجی را به سابقه اش در تجارت و تلویزیون تشبیه کرد و گفت، مساله هنر معامله نیست، بلکه هنر ایجاد تعلیق در خاتمه یک قسمت از داستان است؛ تعلیقی که بنا به گزارش ها، ترامپ چندین دهه پیش در تجارتش از آن استفاده کرد و با ابراز تمایل برای به دست آوردن یک شرکت با خرید سهم های آن، از حدس های پیش آمده به نفع خود استفاده کرد.

یان به نیوزیوک گفت: تمام این خطر یک اشتباه محاسباتی است و این بزرگ ترین هراس من است. من در مورد کره شمالی و ایران نگران این اشتباه محاسباتی بوده ام و همچنین درباره چین که گونه دیگری از این اشتباه محاسباتی مطرح است.

ترامپ با شروع کمپین انتخاباتی تازه ای برای شرکت مجدد در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا با وظیفه خطیری برای خروج از این بن بست های دیپلماتیک روبه رو است؛ بن بست هایی که با یکدیگر دارای اشتراکاتی هستند. هری کازیانیس، مدیر مطالعات کره در مرکز منافع ملی می گوید: چالشی که ترامپ با آن روبه رو است این است که او از چارچوبی برای سیاست خارجی که به مردم آمریکا وعده داده بود، خارج شده و این می تواند سقوط او را به دنبال داشته باشد.

کازیانیس اضافه کرد: ترامپ طی کمپین انتخاباتی اش اظهار داشت که بر مسائلی تمرکز خواهد نمود که منافع طولانی مدت آمریکا در این حوزه ها به طور آشکار تهدید شده اند. اما به جای آن سیاست خارجی ترامپ بیشتر هنر بلوف زدن است تا هنر معامله؛ به این معنی که او تظاهر می نماید در مسائلی همچون ایران، ونزوئلا، کوبا و دیگر بخش های دنیا در موضع قدرتمندی قرار گرفته است اما این موضع هیچ گاه فراتر از لفاظی های زبانی نمی رود. در حالی که خوشحالم بلوف های او به اقدام نظامی کشیده نشده اند، این سخنان در نهایت آمریکا را ضعیف جلوه می دهند، گویی که تماماً حرف می زنیم و عملی در کار نیست. این رویه اشتباه است.

وی ادامه داد: بهتر بود ترامپ سیاست هایی را اتخاذ می کرد که در کمپین انتخاباتی اش وعده داده بود؛ سیاست هایی مانند کاهش تعهدات در خاورمیانه و جلوگیری از جنگ هایی هزینه بر برای تغییر حکومت که تریلیون ها دلار برای آمریکا هزینه داشته اند اما ترامپ به جای آن بر چالش قدرت بزرگ در چین و مبارزه با تهدید هسته ای کره شمالی تمرکز داشته است. او همچنین باید مشاورانی را انتخاب کند که دارای چنین دنیا بینی ای باشند زیرا آشوب طلبانی مانند جان بولتون هیچ گاه از چنین اهدافی استقبال نمی نمایند و هرچه در توان دارند، انجام می دهند تا دیدگاه ترامپ را تغییر دهند.