چگونه اثرات زیست محیطی کشاورزی کاهش می یابد؟ - تور ایتالیا ارزان

به نقل از ارث، در حال حاضر، گروهی از دانشمندان بین المللی پیشنهاد نموده اند که اگر بتوانیم زمین های زراعی کنونی را به مکان های مناسب تر و پربارتر در سراسر دنیا منتقل کنیم و در عین حال به زیست بوم ها در منطقه ها کشاورزی بی رونق اجازه بازسازی دهیم، ردپای کربن و تنوع زیستی فراوری کشاورزی به حداقل می رسد و قرار دادن زمین های زراعی تازه در منطقه های که بارندگی تمام آب مورد احتیاج را تامین می نماید، احتیاج به آبیاری سیستماتیک را از بین می برد.

کارشناسان منطقه ها بزرگ کشاورزی تازه را برای بسیاری از محصولات عمده در اطراف ایالات متحده و جنوب صحرای بزرگ آفریقا پیشنهاد می نمایند، در حالی که منطقه ها عظیمی از زمین های کشاورزی کنونی در اروپا و هند می توانند به زیستگاه طبیعی بازگردند.

زمین های زراعی در بسیاری از نقاط، جایگزین زیستگاه طبیعی شده اند که حاوی اندازه زیادی کربن و تنوع زیستی است و محصولات در آن جا رشد خوبی ندارند.

دکتر رابرت بیر، محقق اصلی این تحقیق گفت: اگر اجازه دهیم این مکان ها بازسازی شوند و فراوری را به منطقه ها مناسب تر منتقل کنیم، فواید زیست محیطی را به سرعت مشاهده خواهیم کرد.

محققان از نقشه های دنیای منطقه ها در حال رشد کنونی 25 محصول عمده از جمله گندم، جو و سویا استفاده کردند که مجموعا 77 درصد از زمین های زراعی در سراسر دنیا را تشکیل می دهند. آنان برای هر محصول تاثیر کربن را با مقایسه ذخایر کربن موجود در محصولات با کربنی که در پوشش گیاهی و خاک طبیعی محلی مرتبط می گردد، ارزیابی و به طور مشابه، تفاوت بین تنوع زیستی محلی را در پوشش گیاهی طبیعی و در زمین های زراعی برآورد کردند.

همین روش ها محققان را قادر می سازد تا تنوع زیستی مهم و اثرات کربن فراوری محصول را در مکان هایی که در حال حاضر کشت نمی شوند، پیش بینی نمایند. طبق پیش بینی های مدل ها، توزیع مجدد زمین های زراعی بر اساس طرح کشاورزی مکانیزه و با نهاده بالا، تا زمانی که زمین های زراعی اولیه اجازه بازگشت به حالت طبیعی و جنگلی خود را داشته باشند، تاثیر کربن کشاورزی محصول را تا 71 درصد کاهش می دهد که معادل ثبت 20 سال انتشار خالص دی اکسیدکربن فعلی است. درختان با رشد، کربن را جذب می نمایند بعلاوه کربن بیشتری را نسبت به زمانی که محصولات در خاک رشد می نمایند جذب خواهند کرد.

در این طرح بهینه شده، تاثیر فراوری محصولات زراعی بر تنوع زیستی دنیا تا 87 درصد کاهش می یابد که خطر انقراض بسیاری از گونه هایی را که کشاورزی برای آنها تهدید بزرگ است به شدت کاهش می دهد.

محققان اظهار کردند که زمین های زراعی به سرعت به حالت طبیعی خود باز می گردند و اغلب ذخایر کربن و تنوع زیستی اولیه خود را ظرف چند دهه به دست خواهند آورد.

محققان تشخیص می دهند که در حال حاضر امکان جابجایی زمین های زراعی در مقیاس دنیای به مکان های تازه و پربارتری که آنان شناسایی نموده اند، نخواهد بود. با این حال، نقشه ها و مدل های مکان هایی را نشان می دهند که زمین های زراعی کنونی حاصلخیز نیستند اما پتانسیل تبدیل شدن به نقاط مهم برای تنوع زیستی و ذخیره سازی کربن را دارند.

در نظر گرفتن تغییرات شدید کمتر و تنها توزیع مجدد زمین های زراعی در داخل مرزهای ملی به جای دنیای نیز مزایای قابل توجهی را به همراه خواهد داشت که تاثیر کربن دنیای تا 59 درصد کاهش می یابد و تاثیر تنوع زیستی 77 درصد کمتر از اکنون خواهد بود. البته اجرای این طراحی مجدد واقع بینانه نیست اما حتی اگر تنها بخشی از زمین های زراعی دنیا را جابه جا کنیم با تمرکز بر مکان هایی که کمترین کارایی را برای کشت محصولات دارند، مزایای زیست محیطی فوق العاده خواهد بود.

بسیاری از زمین های زراعی دنیا در منطقه های واقع شده اند که ردپای زیست محیطی عظیمی دارند و جایگزین زیست بوم های غنی از کربن و تنوع زیستی شده اند و منبع قابل توجهی از منابع آب محلی هستند. این مکان ها به دلایل تاریخی مانند نزدیکی آنها به سکونتگاه های انسانی انتخاب شده اند اما محققان می گویند اکنون زمان آن فرا رسیده است که غذا را به روشی بهینه تر پرورش دهیم.

جزئیات نقشه های کشاورزی احیا شده در مجله Nature Communications Earth & Environment منتشر شده است.