همکاری و همبستگی، راه نجات جهان
به گزارش تور ایتالیا ارزان، کووید 19 در چند ماهی که جهان را در چنگال خود گرفته است، نه تنها جان بیش از 146 هزار نفر را گرفته و مردان و زنان زیادی را خانه نشین کرده است که موجب فقیرتر شدن کشورهای آسیب پذیر شده است. در همین ارتباط 9 نفر از مقامات سابق و کنونی سیاسی و اقتصادی جهان در سایت پراجکت سیندیکیت نظراتی ارائه داده اند و معتقدند با چنین راهکارهایی می توان به طرزی مناسب با پیامدهای کرونا مقابله کرد.
همکاری های بین المللی علاج کرونا
گوردون براون، نخست وزیر سابق انگلیس ، لارنس اچ سامرز، وزیر خزانه داری سابق امریکا
به عقیده تاریخ نگارانی مانند چارلز کیندلبرگر، ناکامی کشورها در همکاری بین المللی باعث شد که رکود دهه 1930 تبدیل به رکود عظیم شود و حتی پس از آن هم در بحران های بعدی همکاری های هماهنگ بین المللی اغلب پس از آنکه کار به جاهای باریک می کشید و هزینه های عظیم انسانی به بار می آورد، شکل می گرفت. اما اجلاس جی 20 لندن در سال 2009 که با موضوع بحران اقتصادی جهانی برگزار گشت نمونه ای بود که نشان داد همکاری بین المللی زودهنگام و بموقع برای محدود کردن ضررهای اقتصادی جهانی و حمایت از بازارهای نوظهور آسیب پذیر چقدر ارزشمند است. اکنون نیز انتظار می رود، بحران کووید 19 در کشورهای در حال توسعه در روزهای آینده بیشتر خودنمایی کند. بنا بر پیش بینی های کالج سلطنتی بریتانیا، حدود 900 هزار نفر احتمالاً در آسیا جان شان را از دست خواهند داد و در آفریقا هم 300 هزار نفر احتمالاً از بین خواهند رفت. در این شرایط در کشورهای فقیر دو انتخاب وجود دارد یا باید به سر کار رفت و سلامت خود و خانواده را به خطر انداخت یا باید در خانه ماند و به همراه خانواده گرسنگی کشید. اما اقدام زودهنگام و بموقع جامعه جهانی می تواند راهگشا باشد و اگر چنین اقدام هایی صورت نگیرد و موج های دوم، سوم و چهارم همه گیری ویروس کرونا بروز کند تمام قسمت های جهان آسیب خواهند دید.
تعلیق بازپرداخت دیون اقتصادهای نوظهور و در حال توسعه
کارمن ام راینهارت، استاد سیستم بین المللی اقتصاد در دانشگاه هاروارد ، کنث روگوف، استاد اقتصاد و سیاست های عمومی دانشگاه هاروارد
با شیوع جهانی کووید 19 اقتصادها فلج شده و بیکاری گسترش یافته است اما فروپاشی اقتصادی در اقتصادهای نوظهور و در حال توسعه احتمالاً بسیار وخیم تر از آنچه که در چین، اروپا یا ایالات متحده شاهدش بودیم، خواهد بود. در چنین شرایطی اصلاً وقتش نیست انتظار داشته باشیم بخش های دولتی یا خصوصی این اقتصادها بازپرداخت بدهی هایشان را بموقع انجام دهند. بیش از 90 کشور در حال حاضر خواستار کمک اقتصادی صندوق بین المللی پول و بانک جهانی هستند. کشورهای در حال توسعه و اقتصادهای نوظهور همچنین خواستار استمهال بازپرداخت بدهی های خود هستند و در این زمینه همکاری دو اقتصاد برتر جهان یعنی چین و ایالات متحده امریکا بسیار مهم است. امریکا و چین در صندوق بین المللی پول حق وتو دارند. در دو دهه اخیر همچنین چین در بحث اعطای وام به کشورهای در حال توسعه بسیار نقش داشته است و در حال حاضر حدود 40 کشور از چین وام دریافت کرده اند.
صندوق بین المللی پول و بانک جهانی هم ظرفیت لازم و هم کارشناسان لازم برای هماهنگ کردن استمهال بدهی های کشورهای جهان را دارد اما به شرط آنکه ایالات متحده و دیگر بازیگران اصلی به این نتیجه برسند که چنین استمهال هایی به نفع منافع ملی آنها است.
نجات جهان در حال توسعه از کووید19
محمد العریان، رئیس سابق شورای توسعه جهانی
آمارهای سال 2013 نشان می دهد در بسکمک از کشورهای آفریقا به ازای هر هزار نفر 2.2 نیروی درمانی وجود دارد و این منطقه فاقد سیستم بهداشت و درمان مؤثر است. این کشورها منابع اقتصادی و پولی بسیار کمی دارند و نمی توانند طرح هایی را که در کشورهای پیشرفته برای جلوگیری از همه گیری کرونا اجرا می شود اجرایی کنند. این کشورهای آفریقایی با اینکه از نظر فرهنگی مقاومت بالاتری دارند و از همه گیری ابولا تجربیاتی کسب کرده اند، باز هم نمی توانند شوک همه گیری کووید 19 را به خوبی تحمل کنند و باید بین مرگ بر اثر گرسنگی یا مرگ بر اثر ابتلا به کووید 19 بجنگند. از این رو، صندوق بین المللی پول به طور فوری بازپرداخت وام های 25 کشور کم درآمد از جمله کشورهای آفریقایی را به طور فوری به مدت 6 ماه به تأخیر انداخته است.
لزوم حمایت از کشورهای فقیر
کیما ورا، کارشناس و مدیر اجرایی سابق آکسفام
براساس گزارش صندوق بین المللی پول، تبعات بحران کرونا در جهان به مراتب بدتر از بحران اقتصادی سال 2009 - 2008 بوده است. طبق تحقیقات مشترک موسسه آکسفام، کالج کینگ لندن و دانشگاه ملی استرالیا، کووید19 بیش از نیم میلیون نفر را در جهان به فقر کشانده و در صورت اهمال دولت ها، 40 میلیون قربانی می گیرد. کرونا برای ساکنان فقیر و غنی جهان تبعات یکسانی ندارد. چراکه کشورهای ثروتمند با زیرساخت های قوی تر اقتصادشان را نجات می دهند اما کشورهای در حال توسعه برای نجات خود زیر بار بدهی های سنگین می فرایند. در این شرایط ثروتمندان باید پا پیش بگذارند و با ایجاد بسته های حمایتی مانند کمک 2.5 میلیارد دلاری به سازمان ملل و تأمین منابع ضروری، تبعات چنین بحران هایی را برای کشورهای فقیر به حداقل برسانند.
تساوی ناعادلانه اقتصاد
ایان گلدین، استاد جهانی شدن و توسعه در دانشگاه آکسفورد و روبرت موگا؛ مؤسس اندیشکده برزیلی ایگاراپه
ویروس کرونا برای همه مردم جهان یکسان تفسیر نمی شود. درصد کوچکی از جمعیت زمین از امکانات کامل پزشکی بهداشتی برخوردارند اما بسکمک دیگر مانند کارگران پاره وقت کم درآمد یا کشاورزان از این شرایط برخوردار نیستند. گرچه فقیر و غنی هر دو امکان ابتلا به این ویروس را دارند اما افراد ضعیف و کم درآمد آسیب بیشتری می بینند. بدون شک در شرایط فعلی کشورهایی آفریقایی، جنوب آسیا و امریکای لاتین نیازمند کمک بیشتری هستند. آنچه مسلم است نابرابری ها پیش از ظهور کووید19 نیز یکی از معضلات اقتصادی بوده اما همه گیری ویروس، آن را موضوع بحث مجامع جهانی قرار داده است. زمانی که طبقه یک درصدی ثروتمند جهان در مواقع چنین بحران هایی به جزایر دورافتاده سفر کرده یا در اولویت تست کرونا و درمان های خاص قرار می گیرند، خشم عمومی و نارضایتی ها بالا رفته و طبقه ضعیف تر به بمبی سیاسی و اجتماعی بدل می شوند و این ناآرامی ها در کشورهای مختلف به اشکال مختلف بروز می کند. عدم تساوی در هر بعدی-سیاسی،اقتصادی، جنسیتی و ...- می تواند زمینه ساز درگیری های مسلحانه نیز باشد. در این شرایط دولت ها، مدیران مشاغل و سازمان های مدنی باید به میدان آمده و این نابرابری را مدیریت کنند. بدون شک این معضل با نابودی کرونا از بین نخواهد رفت و در دوران پساکرونا نیازمند برنامه ای کامل در این باره هستیم.
همکاری های بین المللی؛ سلاحی در برابر کرونا
آرانکا گونزالس؛ مدیر اجرایی سابق مرکز تجارت جهانی و وزیر امور خارجه اسپانیا
در شرایطی که جهان برای رهایی از کووید19 و تبعات آن تلاش می کند، بدون شک همکاری های بین المللی مؤثرترین راه مبارزه خواهد بود. مردم هر کشور، اولویت اول سیاستمداران آن هستند اما هیچ کشوری تا ریشه کنی کامل این ویروس در جهان ایمن نیست. بنابراین نخستین مسئولیت کشورها در سطح بین المللی، تبادل اطلاعات و منابع، ارتقای ظرفیت سازمان هایی مانند بهداشت جهانی در ارائه الگویی واحد برای پیشگیری، شناسایی و مقابله با بیماری ها و همه گیری آن است. همچنین عملکرد اتحادیه اروپا در تولید واکسن و ایجاد مکانیسم های جدید اروپایی و ... مؤثر خواهد بود. کرونا ثابت کرد که جهان نیازمند چندجانبه گرایی است. این ویروس ضعف ها و اولویت ها را به ما نشان داد تا بتوانیم لزوم همکاری های مشترک را بهتر درک کنیم.
برش
توافق گروه 7 برای هماهنگی فرایند بازگشایی اقتصادی در جهان
رهبران گروه اقتصادی هفت در دیداری تله کنفرانسی با میزبانی دونالد ترامپ به عنوان رئیس فعلی این گروه بر هماهنگ کردن تلاش هایشان برای باز کردن مجدد اقتصادهایشان بعد از بحران شیوع کروناویروس و همچنین تضمین وجود زنجیره های تأمینی قابل اعتماد در آینده توافق کردند. رهبران گروه هفت همچنین روی بازبینی در مدیریت سازمان بهداشت جهانی در بحران شیوع کرونا ویروس و اعمال اصلاحات در این سازمان نیز توافق کرده و خواستار اصلاحات در سازمان بهداشت جهانی شدند.
منبع: ایران آنلاین