همزاد شما بیش از آنچه فکر می کنید به شما شبیه است! - تور ایتالیا ارزان

ما همیشه شاهد شباهت نسبی و در برخی موارد شباهت خیره نماینده دو بازیگر و هنرمند یا دو نفر در اطرافیانمان هستیم که هیچ نسبت فامیلی با هم ندارند.

اکنون یک مطالعه نشان داده است که این چهره ها فقط شبیه به هم نیستند، بلکه احتمالاً دی ان ای بسیار مشابهی نیز دارند.

محققان موسسه تحقیقات لوسمی جوزپ کارراس در بارسلونا نشان دادند که شباهت شدید صورت، با انواع ویژگی های ژنتیکی مشترک مرتبط است.

دکتر مانل استلر محقق ارشد این مطالعه گفت: نتایج مطالعه ما پیامدهایی در پزشکی قانونی در آینده برای کاربردهایی نظیر بازسازی چهره مجرم از روی دی ان ای و بعلاوه در تشخیص ژنتیکی خواهد داشت. به عنوان مثال، عکس چهره بیمار سرنخ هایی در خصوص اینکه چه ژنومی دارد به شما می دهد.

از طرفی، در خلال توسعه شبکه جهانی وب، تعداد افرادی که به صورت آنلاین به عنوان دوقلوهای مجازی یا همزاد یکدیگر شناخته می شوند، افزایش یافته است.

محققان در مطالعه نو خود تصمیم گرفتند این دوقلوهای تصادفی را که کاملا ویژگی های مشترکی از لحاظ چهره دارند، در سطح مولکولی آنالیز نمایند.

این تیم برای این مطالعه 32 جفت چهره شبیه به هم را انتخاب کرد. محققان از 3 الگوریتم تشخیص چهره مختلف برای معین معیار عینی شباهت برای این جفت ها استفاده کردند. شرکت نمایندگان بعلاوه پرسشنامه هایی در خصوص سبک زندگی خود پر کردند و نمونه های بزاق آنها برای تجزیه و تحلیل دی ان ای گرفته شد.

دکتر استلر می گوید: این مجموعه منحصربه فرد از نمونه ها به ما این امکان را داد تا آنالیز کنیم که چگونه ژنومیک، اپی ژنومیک و میکروبیومیک می توانند به شباهت چهره های انسان ها یاری نمایند.

نتایج نشان داد که این زوج های شبیه به هم ترکیبات ژنتیکی یا ژنوتیپ های مشابهی دارند. با این حال، آنها در تنظیم بیان ژن و میکروبیوم(اجتماع باکتری ها، ویروس ها و قارچ ها) متفاوت بودند.

بعلاوه معین شد که صفات فیزیکی مانند وزن و قد و بعلاوه ویژگی های رفتاری مانند سیگار کشیدن و تحصیلات، بین افراد شبیه به هم با احتمال بیشتری مشترک است.

این نشان می دهد که ویژگی های ژنتیکی مشترک نه تنها به ظاهر فیزیکی مشابه منجر می گردد، بلکه ممکن است بر رفتارها و عادات رایج نیز تأثیر بگذارد.

دکتر استلر شرح داد: مطالعه ما با نشان دادن اینکه افراد با چهره های بسیار شبیه به هم ژنوتیپ های مشترکی دارند، در حالی که در سطوح اپی ژنوم و میکروبیوم ناهماهنگ هستند، بینشی نادر در خصوص شباهت انسان ارائه می نماید.

البته محققان چندین محدودیت را در این مطالعه، از جمله حجم کوچک گروه مورد مطالعه، استفاده از تصاویر سیاه و سفید دو بعدی و عدم تنوع در میان شرکت نمایندگان برجسته می نمایند.

با این حال، آنها امیدوارند که این یافته ها بتواند برای مطالعات آینده در زمینه های زیست پزشکی، تکامل و حتی پزشکی قانونی مفید باشد.

5858