معروف ترین غذاهای چینی - تور ایتالیا ارزان

یکی از شاخصه های غذاهای چینی این است که در مدت زمان کوتاهی تهیه می شوند، به همین دلیل در سراسر جهان مورد توجه قرار گرفته اند. همچنین، تهیه انواع و اقسام غذاهای رنگارنگ در مدت زمانی کوتاه برای غربی ها بسیار جالب توجه بود. غذاهای چینی با داشتن یک تاریخچه طولانی، ویژگی های منحصر به فرد و سبک های بی شمار به یکی از مهم ترین اجزای تشکیل دهنده فرهنگ چینی تبدیل شده اند. در ادامه این مطلب می خواهیم شما را با تعدادی از غذاهای معروف کشور چین آشنا کنیم.

پوپیا

پوپیا یک رولت سنتی چینی است و داخل این رولت از سبزیجات مختلف پر می گردد. بافت کرپ مانند پوپیا ظریف و سبک است و به راحتی تا می گردد، به طوری که محتویات داخل آن به خوبی کنار هم قرار می گیرند. موادی که داخل رولت پوپیا قرار داده می گردد بسیار متنوع هستند و می توانند شامل گوشت و غذاهای دریایی و یا سبزیجات باشند. برای مزه دار کردن این غذا معمولاً از خیار، سوسیس چینی یا تخم مرغ خرد شده استفاده می گردد.

رایج ترین روش برای لذت بردن از این غذای سنتی در مهمانی ها، سرو کردن تمام مواد طعم دهنده به طور جداگانه است. به این شکل، هر یک از به میهمانان با توجه به ترجیحات شخصی، پوپیای خود را میل می کنند. با وجود این که پوپیا از استان فوجیان چین سرچشمه گرفته است، انواع مختلفی از آن در سنگاپور، مالزی و اندونزی نیز تهیه می گردد.

ژیان بینگ

ژ یان بینگ در واقع یک نوع پای گوشت است و جزو غذاهای حلال و خیابانی به شمار می رود که اغلب از طریق مسلمانان شمال چین تهیه می گردد. داخل خمیر ترد این غذای سنتی با گوشت گاو، زنجبیل، پیاز پر شده و با سس سویا طعم دار می گردد. در منطقه ها دیگر چین، ژیان بینگ را با گوشت خوک، بره یا حتی سبزیجات نیز درست می کنند.

تهیه این غذا بسیار ساده است و سریع آماده می گردد و در منوی اغلب رستوران های چینی می توان آن را پیدا کرد. ژیان بینگ اغلب همراه با یک کاسه سوپ ترش و گرم و یک دیپ که از سس سویا، روغن کنجد، سیر و سرکه برنج تشکیل شده سرو می گردد.

سیچوان

سیچوان در زبان چینی به معنای آب جوش است. سیچوان انواع مختلفی دارد، اما معمولاً از برش های نازک گوشت یا ماهی تشکیل شده که برای مدت کوتاهی در آب یا آب گوشت پخته می شوند. در مرحله بعد سبزیجات مختلف مانند پیاز، قارچ، اسفناج، جوانه لوبیا یا کرفس را به آن اضافه می کنند. سپس، سیچوان را داخل یک سس تند و آتشینی که از فلفل چیلی و دانه فلفل سیچوان سرخ شده تهیه می گردد، می ریزند. و در آخر، مقادیر فراوانی روغن روی آن ریخته و سرو می گردد.

اعتقاد بر این است که این روش اولین بار از طریق کشاورزانی که به یک غذای سریع و مقوی نیاز داشتند، مورد استفاده قرار گرفت و بعدها به یک روش مرسوم در رستوران ها برای پخت غذاهای چینی تبدیل شد.

مرغ ونچانگ

مرغ ونچانگ یکی از پرطرفدارترین خوراک های مرغ در چین، به ویژه شهر ونچانگ در هاینان است. گفته شده قدمت این غذا به سلسله مینگ باز می گردد. در آن دوران، یک مقام از شهر ونچانگ، مرغ هایی را از زادگاه خود به عنوان هدیه به امپراتور سلسله مینگ پیشکش کرد.

هنگامی که امپراتور خوراک تهیه شده از این مرغ ها را امتحان کرد، آنقدر از طعم آن لذت برد که نام آن غذا را مرغ ونچانگ گذاشت. مرغ های ونچانگ رژیم غذایی خاصی دارند و با نارگیل و سبوس بادام زمینی تغذیه می شوند، در نتیجه گوشت آن ها خوش طعم و معطر است. معمولاً مرغ ونچانگ را به دیپ ادویه جات مانند زنجبیل و نمک آغشته کرده و میل می کنند. طی چند دهه گذشته، مرغ ونچانگ هم در چین و هم در کشورهایی مانند هنگ کنک و تایوان محبوبیت زیادی کسب کرده است.

املت صدف

خواستگاه املت صدف، شهر چائوژو (Teochew) و منطقه فوجیان در چین است. این غذا شامل صدف های کوچکی است که به مخلوط نشاسته سیب زمینی و خمیر تخم مرغ اضافه می شوند. بسته به منطقه ای که غذا تهیه می گردد، آشپزها گاهی اوقات میزانی سس فلفل تند مخلوط شده با آب لیموترش به آن اضافه می کنند تا طعم غذا را تشدید کند.

مردم شهر تاینان در تایوان به دلیل نزدیک بودن به ساحل و دسترسی دائمی به صدف های تازه، یکی از بهترین املت های صدف را در منطقه درست می کنند.

نان های آناناسی

نان های آناناسی بافتی ترد، طلایی رنگ و شیرین دارند و نخستین بار در هنگ کنک تهیه شدند. علیرغم نامشان، نان های آناناسی حاوی آناناس نیستند، اما شکل ظاهری آن ها شبیه به پوسته آناناس است و به بخش مهمی از میراث فرهنگی هنگ کنک تبدیل شده اند. این نان ها تنها از چهار ماده یعنی آرد، روغن، شکر و تخم مرغ تهیه می شوند.

قسمت بیرونی این شیرینی ترد و شکری بوده و داخل آن نرم و لطیف است. این ویژگی ها در کنار قیمت مناسب نان های آناناسی در بین افراد محلی بسیار محبوب است. این نان ها معمولاً برای صبحانه یا بعدازظهر با چای خورده می شوند.

نکته جالب اینجاست که نان ها آناناسی به دلیل داشتن کلسترول و چربی بالا، به عنوان یکی از ناسالم ترین تنقلات کشور چین شناخته می شوند. با این وجود، با توسعه محبوبیت این نان ها در سراسر جهان، انواع جدیدی از این نان ها بوجود آمد که حاوی نارگیل، گوشت، خامه یا خمیر لوبیا قرمز بودند.

رول رشته فرنگی برنج

این خوراک یک غذای معمولی از منطقه ها جنوبی چین (از جمله هنگ کنگ) معروف به رول رشته فرنگی برنج است، این غذا شامل یک رول کوچک است که از نوار های پهن برنجی تهیه شده و معمولاً با سبزیجات، گوشت گاو یا میگو پر می گردد. این غذا را می توان به صورت ساده نیز تهیه کرد. رول رشته فرنگی برنج معمولاً به عنوان میان وعده سرو می گردد و میزانی سس سویا شیرین را قبل از سرو روی آن می ریزند.

سوپ لانه پرنده

سوپ لانه پرنده که به خاویار شرق مشهور است، از ظرافت و زیبایی خاصی که در بسکمک از غذاهای آسیایی یافت می گردد، برخوردار است. در جاهایی مانند هنگ کنگ، که تقاضا برای لانه پرنده اغلب از میزان عرضه بیشتر است، قیمت هر کیلوگرم از آن به 10 هزار دلار می رسد!

در چین، لانه پرنده یک غذای سنتی است که قدمت آن به بیش از هزار سال پیش و به زمان سلسله تنگ باز می گردد. در آن زمان، سوپ لانه پرنده فقط برای اشراف و افراد متمول تهیه می شد. اعتقاد بر این است که ملکه مشهور وو زتیان، تنها زنی که تا به حال بر چین حکومت کرده است، به خاصیت ضد پیری و ترمیم کنندگی این سوپ ایمان داشت، به همین دلیل در اغلب وعده های غذایی از آن مصرف می کرد.

این غذای عجیب و غریب از لانه چند نوع خاص از پرستوهای ساکن جنوب شرقی آسیا تهیه می گردد. با این حال، این لانه ها هیچ ارتباطی با شاخه ها، چمن ها، و گل هایی که بیشتر پرندگان برای ساخت لانه جمع آوری می کنند، ندارند. لانه این پرندگان از بزاق آن ها ساخته شده اند و شباهت زیادی به رشته های ورمیشل چینی شفاف دارند. در حقیقت، لانه های این پرستوها به عنوان رشته های ماکارونی مورد استفاده قرار می گیرند، با این تفاوت که آن ها را قبل از پختن در آب مرغ باید در آب سرد خیس کنند. طبق طب سنتی چینی، سوپ لانه پرنده مزایای سلامتی بی شماری دارد، برای مثال، کمک به هضم غذا، تقویت سیستم ایمنی، تامین مواد مورد نیاز بدن، بازیابی انرژی و افزایش استقامت بدن از جمله خواص نهفته در این ماده غذایی است.

مانتو

مانتو نان های بخارپز چینی هستند که معمولاً ساده و بدون آنکه داخل آن ها چیزی قرار داده گردد، تهیه می شوند. مانتو شکلی گرد و مسطح دارد و گاهی اوقات به عنوان یک غذای جانبی سرو می گردد. این غذا مخصوص نواحی شمالی چین است. این نان ها طعم خاصی ندارند و از آرد گندم و مخمر تهیه می شوند.

کلمه مانتو در زبان چینی به معنای سر بربر است. طبق یک افسانه محلی چینی، در دوره سه پادشاهی، صدر اعظم ژوژ لیانگ تلاش کرد تا بربری به نام منگ هوو را اسیر کند. به او گفته شد که بربرها در جادوگری استادند، بنابراین فقط خدایان می توانند برای غلبه بر بربرها به او کمک کنند.

از آنجایی که بربر ها سابقاً سر انسان ها را در رودخانه پرتاب می کردند، لیانگ نان های مانتو را به عنوان نمادی از سر بربرها با گوشت خوک و گوشت گوسفند پر می کرد و آن ها را در قالب قربانی، داخل رودخانه ای به نام رودخانه خدا می انداخت.

پخت نان های مدرن و ساده مانتو از اواسط قرن 17 باب شد. امروزه مانتو به طور مرتب به عنوان یک میان وعده روزانه یا به صورت فست فود مصرف می گردد. در سنگاپور و مالزی، به طور سنتی نان های مانتو را همراه با آبگوشت خرچنگ فلفلی می خورند.

لیانگفن

لیانگفن از جمله غذاهای چینی پرطرفدار مربوط به منطقه شمال چین است که اغلب در سیچوان و چینگهای نیز مصرف می گردد. این غذا متشکل از برش یا نوارهایی از ژله نشاسته ای است که در یک سس تند و ترش قرار داده شده و چاشنی های متنوعی به آن اضافه می گردد. این ژله غالباً از نشاسته ماش تهیه می گردد، اما استفاده از نشاسته نخود فرنگی، نشاسته سیب زمینی شیرین و نشاسته گندم نیز در تهیه آن رایج است.

به طور معمول، سسی که همراه با این غذا سرو می گردد شامل سس سویا، سرکه، سیر خرد شده، زنجبیل، خمیر کنجد و روغن چیلی است. این در حالی است که بادام زمینی، تربچه دایکون و نوارهای هویج نیز اغلب همراه با این غذا استفاده می گردد. این غذا، بیشتر در تابستان و سرد سرو می گردد، اما می توان آن را به صورت گرم هم میل کرد.

رول تخم مرغ

رول تخم مرغ میان وعده ای به سبک چینی بوده که از گوشت و سبزیجات خرد شده تشکیل شده است و در یک خمیر با پایه تخم مرغ پیچیده و سپس در روغن داغ سرخ می گردد. اگرچه اندرو کو، نویسنده کتاب Chop Suey ادعا کرده که این غذای اشتها آور در اوایل دهه 1930 در نیویورک ابداع شده، اما بیشتر مردم بر این باورند که رول تخم مرغ از جنوب چین سرچشمه گرفته است.

امروزه، رول تخم مرغ بیشتر به عنوان پیش غذا یا به عنوان بخشی از یک صبحانه مفصل مصرف می گردد و ترجیحاً یک سس تند هم در کنار آن قرار می گیرد. انواع گوناگونی از رول تخم مرغ در کشورهایی مانند ویتنام، استرالیا، انگلستان و هند نیز وجود دارد.

یوشنگ

یوشنگ که معمولاً در جشن های سال نو چینی مصرف می گردد، یک نوع سالاد خوشمزه است که از ماهی های خام و سبزیجات خرد شده، ادویه جات، ترشی جات و انواع مختلف چاشنی مانند بادام زمینی و دانه کنجد تهیه می گردد. این غذا با سس یوشنگ طعم دار می گردد، که معمولاً شامل سس آلو و روغن کنجد است.

منشأ این غذا را می توان در جنوب چین یافت، اما امروزه، به خصوص از آنجایی که این غذا در دهه 1960 در سنگاپور مورد استقبال قرار گرفته است، عمدتاً از طریق چینی های ساکن سنگاپور و مالزی نیز خورده می گردد.

سوپ لوبیای قرمز

سوپ لوبیای قرمز یک سوپ کلاسیک چینی است که معمولاً به عنوان دسر مصرف می گردد و از لوبیای قرمز آزوکی، دانه های نیلوفر آبی و نارنگی یا پوست نارنج تهیه می گردد. این سوپ شیرینی ملایمی دارد و برای ضیافت های بزرگ چینی بسیار ایده آل است.

سوپ لوبیای قرمز را می توان در زمستان به صورت گرم یا در تابستان خنک سرو کرد. خرما، سگو، لانگان و شیر نارگیل از جمله موادی هستند که می توان هنگام تهیه این سوپ به آن اضافه نمود. این غذا به عنوان یکی از سالم ترین سوپ های چین به شمار می رود، زیرا سرشار از انواع ویتامین ها است و به تقویت سیستم ایمنی و جلوگیری از یبوست کمک می کند.

میگوی سرخ شده

میگوی سرخ شده یک غذای چینی است که در آن میگوهای کامل را در یک ووک ریخته و تا زمانی که ترد شوند، سرخ می کنند. سپس آن ها را در یک سس که به طور معمول شامل آب مرغ، سرکه سیاه، روغن کنجد، شکر و سرکه است، خیس می کنند تا طعم دار شوند. پیازچه ها و برش های زنجبیل اغلب در طی فرایند پخت و پز به آن اضافه می شوند. میگوهای سرخ شده به خصوص در جشن های سال نو چینی مورد استفاده قرار می گیرند.

وافل تخم مرغ

وافل تخم مرغ نوعی دسر محبوب هنگ کنگی است که از سفیده و زرده تخم مرغ، شیر، کره، شکر، آرد و نمک تشکیل شده است. این دسر ظاهری پفکی دارد و به طور سنتی از طریق فروشندگان خیابانی که آن ها را در قابلمه های مخصوص آماده می کنند، به فروش می رسد. وافل های تخم مرغ را می توان به صورت ساده یا همراه با میوه و خامه مصرف کرد.