اپرای سیدنی، چشم قاره استرالیا - تور ایتالیا ارزان

نگاهی به تاریخچه خانه اپرای سیدنی

خانه اپرای سیدنی مرکز هنرهای چندگانه سیدنی است. رقابت برای طراحی این اثر در سال 1957 شروع شد. این بنا در نوک شمال شرقی سیدنی و در بندرگاه ساخته شده و طراحی آن در ماه مارس سال 1959 به وسیله معمار دانمارکی به نام یورن اوتزن شروع شد و این بنا در سه مرحله ساخته شده است: مرحله اول (1959-1963) شامل ساخت سکو بالا، مرحله دوم (1963-1967) ساخت وساز از پوسته بیرونی، مرحله سوم (1967-1973) طراحی داخلی و در نهایت در سال 1973 به وسیله ملکه الیزابت دوم رونمایی شد.

یورن اوتزن در سال 2003 به خاطر همین شاهکار خود برنده جایزه معماری پریتزکر شد. این جایزه برابر با جایزه نوبل در رشته معماری است. این بنای کم نظیر، به صورت یکی از آثار تاریخی عایدیه و در ژوئن سال 2007 نام آن در زمره آثار هنری ارزشمند در فهرست بناهای تاریخی سازمان میراث فرهنگی جهانی ثبت شد.

مسائل زیادی در طراحی و ساخت این بنا وجود داشت، اما در نهایت خانه اپرای سیدنی به سمبل استرالیا در جهان بدل شد و به قول اوتزن، این بنا نه تنها نماد یک شهر، بلکه نماد یک کشور و یک قاره است. بیش از نیمی از گردشگر هایی که از کشورهای آمریکا، چین، انگلستان و نیوزیلند به استرالیا سفر می نمایند انگیزه سفر خود را بازدید خانه اپرای سیدنی ذکر نموده اند. این بنا سالانه 1.4 میلیون نفر را به استرالیا می کشاند.

این سالن عمارتی زیبا، بلند و صدف مانند است که روی پیش رفتگی ای در آب نهاده شده و با بندر شهر سیدنی بسیار هماهنگی دارد.

این ساختمان نه تنها بندر استرالیا را مزین نموده، بلکه به کل خط آسمان شهرسیدنی زیبایی بخشیده است. ایده اوتزن این بود که ساختمانی بسازد که آینه تمام نمای بادبان های کشتی ها، امواج اقیانوس و نماد واضحی از صدف های دریایی باشد. ساختمان اپرای سیدنی به علت آکوستیک قوی آن که امواج صوتی را در کمتر از 2 ثانیه مستهلک می نماید، معروفیت دارد.

این ساختمان از یک سو تداعی نماینده صدف های بندر سیدنی است و از سوی دیگر طرحی بدیع برای یک مجموعه بزرگ از سالن های اجتماعات برای برگزاری انواع گردهمایی ها، مراسم هنری و جشنواره های تئاتر و موسیقی است. سقف متشکل از قوس های نامنظم که در اولین نگاه امواج آرام و درخشان سواحل سیدنی را تداعی می نماید و اکنون نماد شهر سیدنی و قاره استرالیا بشمار می رود و می توان آن را چشم قاره استرالیا به سوی جهان خارج توصیف کرد.

ریتم و تکرار در خانه اپرای سیدنی

هر حرکتی که از الگویی تکرار شونده از عناصر و نقوش به صورت منظم یا نامنظم تکرار شده باشد ریتم گفته می گردد. این ریتم می تواند ناشی از دید ما باشد یا ناشی از جسم ما که در پی عبور کردن از یک توالی فضایی است.

در ساختمان اپرای سیدنی از تکرار و ریتم استفاده شده است. این ساختمان همچون موج های دریا توالی دارد. در اپرای سیدنی از توالی سقف های غلافی شکل برای به وجود آوردن فضا استفاده شده است. 10 طاق غلافی بدون استفاده از چوب بست ساخته شده اند و دیوارهای شیشه ای مقعری قسمت های باز غلافی ها را مسدود نموده است.

نکات حائز اهمیت درباره خانه اپرای سیدنی

این بنا شامل فروشگاه که دارای 1000 مغازه است، 5 سالن اصلی نمایش، 1 سالن پذیرش اصلی، 5 استدیو تمرین،4 رستوران، 6 بار، 1 کتابخانه، 1 سالن برای استراحت هنرمندان به نام اتاق سبز، 60 اتاق برای تعویض لباس، دفاتر مدیریتی، تاسیسات و غیره است.

سقف این بنا شامل یک سری سهمی (قوس) است که به وسیله نوارهای بتنی حمایت می شوند برای بتن ریزی سقف از قالب استفاده شده است که به علت شکل هندسی خاص سقف ها باید قالب ها را می ساختند و چون سقف ها در ابعاد مختلف بودند ساخت قالب ها بسیار هزینه بر بود. بیشترین ارتفاع بنا که روی کنسرت هال است 67 متر از روی دریا است .

در مدت ساخت بالکن 12 بار طرح پوسته ها عوض شد تا شرکت سازنده توانست اقتصا دی ترین و اجرایی ترین روش را پیدا کند. شرکت سازنده 2400 دنده بتنی را ساخت و 4000 قالب سقف ساخت که هرکدام از این قسمت های پیش ساخته سقف به وسیله 350 کیلومتر کابل استیل در جای خود نگهداری می گردد. سقف این بنا از سنگین ترین سقف های اجرا شده در جهان تابه حال است که 27230 تن وزن دارد و به وسیله 1056056 عدد سرامیک ساخت کشور سوئد در 2 رنگ سفید براق و کرم مات پوشیده شده است .لازم به ذکر است که پوسته حلزونی شکل آن شامل یک میلیون و 56 هزار تکه سنگ گرانیت سوئدی می گردد. که شامل دو رنگ سفید براق و کرم مات هستند .

محوطه داخلی شامل 2 تالار اصلی در کنار هم و به موازات هم هستند، این دو تالار به مرور شیب نامحسوسی پیدا می نمایند و تماشاگران را از سمت شمال به جنوب به طرف آمفی تئاترها راهنمایی می نماید .

جهت آمفی تئاتر اصلی به سمت جنوب است و دارای چند صحنه نمایش جداگانه است. جایگاه عبور تماشاچی ها بسیار وسیع و دارای پلکان است و گاهی عرض این گذرگاه ها به 100 متر هم می رسد و هر شخص را به سمت سکوی مورد نظر راهنمایی می نماید.

اصلی ترین سالن اپراکنسرت هال است که 2670 صندلی دارد و بزرگ ترین ارگ مکانیکی جهان که دارای 1200 لوله است در این بنا واقع شده است. ساخت ارگ 10 سال و تنظیم آن 2 سال به طول انجامیده است. ارتفاع زیاد سقف کنسرت هال باعث فقدان بازتاب زود هنگام صدا روی صحنه می گردد که جهت برطرف این مشکل 18 حلقه پلی کربنات را به سقف آویزان کردند که به بازتاب صدا یاری می نماید.

مقیاس سقف ها طوری طراحی شده است که احتیاج به ارتفاع را در داخل تامین نموده است.

سالن تئاتر 1507 صندلی دارد، سالن تئاتر کوچکتری هم وجود دارد که 544 صندلی دارد.

یک پوسته جدا از ساختمان اصلی در شرق نهاده شده است که شامل رستوران است. بالکن به وسیله فضاهای عمومی احاطه شده است. محل های کوچک تری هم وجود دارند به نام دراما تئاتر و استودیو اتاق نمایش که بعدها به این کاربری تبدیل شدند و این فضاها زیر کنسرت هال نهاده شده اند.

اتاقی هم به نام اتاق آتزون است که محل اجرای کوچک چند منظوره است و 210 نفر ظرفیت دارد.

پلکان ورودی بنا هم فضای انعطاف پذیری است که از این فضا می توان برای اجرای وقایع اجتماعی و فضای باز بزرگ استفاده کرد. سرسرای بزرگ شمالی و سالن پذیرش دید مناسبی به اقیانوس دارند که برای مراسم عروسی و یادبود و ... استفاده می گردد .

نکته بسیار جالب این است که تمام سن ها قابل چرخش هستند. در این بنا از 645 کیلومتر سیم استفاده شده است. مصرف برق آن معادل تامین برق شهری 25 هزارنفری است که به وسیله 120 بخش توزیع تامین می گردد .

26 دستگاه تهویه مطبوع دارد که بیش از 28500 مترمکعب هوا را با سرعت 19.5 کیلومتر در ساعت در داخل کانال ها می دمد .

تمامی قوس های متشکل از پوسته های بتنی از نمای ورودی به بندر سیدنی کاملا شبیه به چشم هایی است که به سوی جهان خارج گگردده شده است. برای امکان ساخت چنین سقفی، اوتزن مجموعه ای از محاسبات سخت و پیچیده سازه ای را برای پوسته سقف و قطعات پوششی آن انجام داد که در نتیجه فرم پوسته ها به شکل سطوحی مشتق از هندسه یک کره به شعاع 75 متر معین شد. تالار اپرا، سالن نمایش و کنسرت و نیم طبقه ها همه زیر پوشش سقف پوسته ای به بلندی 60 متر سازماندهی شد .

فضاهای داخلی بنا نیز بتنی اجرا شده که به وسیله چوب های تخته چند لایه که از مصالح بومی است جهت زیبایی و آکوستیک شدن پوشیده شده است. یکی از ویژگی های این بنا استفاده از مصالح بومی است . ماده اصلی ساخت بنا بتن است. از چوب همان منطقه برای آکوستیک کردن بنا استفاده شده است. ساختمان دارای دیوارهای شیشه ای است و حدود 6235 مترمربع شیشه در آن به کار رفته است .

معماری این منطقه برون گرا است و اپرای سیدنی هم از آن تبعیت نموده است. این بنا در 28 جون 2007 به عنوان میراث فرهنگی یونسکو انتخاب شده است. طرح این ساختمان اکسپرسیونیست مدرن است. طراحی بنا در اواخر دهه 40 شروع شده است.

نورپردازی خانه اپرای سیدنی

اهداف نورپردازی حرفه ای برای ساختمان ها در شب می تواند از هدف ساده و اولیه دیده شدن در شب شروع شده و تا سطح برنامه ریزی های کلان برای عایدیزایی شهرها و کشورها پیش رود. هر نوع نورپردازی حرفه ای می تواند اهداف متعالی زیباشناختی را دنبال کند و به منظور هویت بخشی نه تنها در ساختمان، بلکه در منطقه شهری اطراف خود یا حتی شهر به طور کلان به کار رود. امروزه شهرداری ها و کشورها به منظور جذب گردشگر و بعلاوه جذب سرمایه گذاری همیشه در پی نورپردازی هرچه بهتر بناهایی هستند که با تحمیل هزینه هایی گزاف بر عایدی دولت ها ساخته شده اند و باید با برنامه ریزی های دقیق به منبع جدیدی برای عایدیزایی تبدیل شوند. نورپردازی خانه اپرای سیدنی با مسائل زیادی همراه بود اما در نهایت با ساخت ماکت های بی شمار و آزمون خطا به نتیجه مطلوب دست یافت.

نکات جالب در خصوص خانه اپرای سیدنی

• مسابقه طراحی سالن اپرای سیدنی در سال 1955 برگزار گردید و جایزه برنده مسابقه طراحی 5000 پوند بود.
• در سال 1956 طرح یورن اوتزان دانمارکی که معمار گمنامی بود از میان 232 اثر دیگر انتخاب شد. او در آن هنگام فقط 38 سال داشت و یک معمار نسبتا جوان بود.
• قبل از ساخت اپرا محل مناسبی در سیدنی برای اجراها وجود نداشت.
• برآورد هزینه ساخت خانه اپرای سیدنی 7 میلیون دلار بود اما ساخت خانه اپرای سیدنی 14 سال به طول انجامید و هزینه نهایی ساخت آن نیز 14 برابر برآورد اولیه معادل 102 میلیون دلار شد.
• اوتزان در سال 1963 به سیدنی نقل مکان کرد اما در سال 1966 و پس از تغییر دولت، استرالیا را ترک کرد. پس از خروج اوتزان از استرالیا، تغییرات زیادی در طراحی داخلی ساختمان صورت گرفت.
• از اوتزان در افتتاحیه بنای خانه اپرای سیدنی دعوت نشد.
• اوتزان در سال 1999 دوباره همکاری خود را با خانه اپرای سیدنی به عنوان مشاور طراحی از سر گرفت، اما تنها یک اتاق در این بنا کاملا مطابق سلیقه او طراحی شد.
• در ساخت خانه اپرای سیدنی ده هزار کارگر همکاری داشتند.
• بالاترین نقطه خانه اپرای سیدنی 67 متر از سطح دریا ارتفاع دارد که برابر با ارتفاع یک ساختمان 22 طبقه است.
• خانه اپرای سیدنی تنها بنایی است که اپرایی در خصوص آن نوشته شده است؛ نام این اپرا the eight wonder است.
• خانه اپرای سیدنی در سال 2007 در فهرست میراث جهانی یونسکو نهاده شد.
• در این بنا از 645 کیلومتر سیم استفاده شده است. مصرف برق آن معادل تامین برق شهری 25 هزارنفری است که به وسیله 120 بخش توزیع تامین می گردد.