هفت نویسنده در ادبیات و شر

به گزارش تور ایتالیا ارزان، ادبیات و شر نوشته ژرژ باتای با آنالیز آثار هفت نویسنده و با ترجمه فرزام کریمی منتشر می گردد.

هفت نویسنده در ادبیات و شر

به گزارش خبرنگاران، این کتاب در سری کلاسیک و مدرن و در 195 صفحه از سوی نشر جغد منتشر می گردد.

به گفته مترجم، ژرژ باتای در این کتاب به آنالیز مضمون شر در آثار امیلی برونته، مارسل پروست، مارکی دوساد، فرانتس کافکا، ویلیام بلیک، شارل بودلر و ژول میشله پرداخته است. رویکرد او در آنالیز مضمون شر اثرگرایانه بوده است؛ مثلا در باب امیلی برونته به آنالیز مضمون شر در اثر بلندی های بادگیر، درباره پروست به آنالیز همین مضمون در دو اثر وی به نام های ژان سنتوی و در جست وجوی زمان از دست رفته، و در باب دوساد به آنالیز این مضمون در دو اثر او ژوستین و صد و بیست روز در سودوم پرداخته است. همچنین درباره کافکا اتکای او به اثر محاکمه و گوشه هایی از اثر قصر و داستان داوری، در باب بودلر اتکا بر روی گل های شر، در باب بلیک رویکرد باتای بر روی شعرهای بلیک و در باب ژول میشله اتکایش بر روی رساله جادوگری میشله بوده است.

ترجمه ادبیات و شر از متن انگلیسی پروفسور آلاستر همیلتون اجرا شده است.

در بخشی از این کتاب آمده است: سارتر به صورت گذرا به رابطه شر و شعر اشاره می نماید اما نتیجه ای از آن نمی گیرد در حالی که عنصر شر به وضوح در آثار بودلر آشکار است، آیا این گزاره ارتباطی به ذات شعر دارد؟ سارتر در این باب چیزی نمی گوید و تنها به توصیف نوعی از آزادی می پردازد که به خیر در شکل سنتی یا با توجه به نظم موجود اتکا نمی نماید، وی بر طبق این قیاس شاعر را در جایگاهی قابل احترام و در عین حال کوچک برمی شمارد و برای این قیاس از بودلر به عنوان مثال بهره می جوید. وی بودلر را شاعری قلمداد می نماید که از مرحله کودکی اش فراتر نرفته است، سارتر نبوغ را این گونه تعریف کرد: کودکی که اراده خویش را بازیافته بود، کودکی که با ایمان خویش زیست می نماید. سارتر به صورت ناخواسته مسئله اخلاق را با شعر پیوند داده است، وی برای تاکید بر این موضوع به نامه بودلر به آنسل که به تاریخ هجدهم فوریه 1866 نوشته شده است، اشاره می نماید:

چه کسی حدس زده که چه چیزی بیشتر از دیگر چیزها می تواند حائز اهمیت باشد؟ آیا تمام قلبم، مهرم، باطنم، دینم (با لباس مبدل)، نفرتم، در این کتاب سفاک خلاصه شده است؟ درست است که من خلاف آن را خواهم نوشت، به خداوند سوگند که این کتاب نمونه ای از هنر ناب، تقلید، مکر و حیله است و من جز یک دروغگوی رسواشده نیستم.

در معرفی نویسنده هم عنوان شده است: ژرژ آلبر موریس ویکتور باتای (به فرانسوی: Georges Albert Maurice Victor Bataille) (زاده 10 سپتامبر 1897 - درگذشته 8 ژوئیه 1962) از فیلسوفان فرانسوی ای است که پیشگام و الهام بخش بسیاری از فیلسوفان پساساختارگرا و پسامدرن فرانسوی در سال های پس از جنگ جهانی دوم شد. وی گرایش مارکسیست ضداستالینیسم داشت (دست کم در سال های 1931-34) و مدتی همکاری فکری با سوررئالیست ها داشت، بعدتر از آن ها گسست و راهش را جدا کرد. طیف علایق و توجهاتش فلسفه، اقتصاد، نظریه ادبی، رمان نویسی، زیبایی شناسی و سیاست را در بر می گیرد. موضوع محوری کار او انهدام سوژه، مرگ خود، نابودی اگو، یا براندازی هرگونه تصوری در باب تمامیت، کلیت، یا انسجام در من است. متون او قطعه وار، هزارتوگون، شدت مند، هذیانی، رازآلود، غیرتعقل گرا، و در عین حال سخت هستند. بسیاری فلسفه او را پاسخی در برابر فاشیسم زمانه اش تلقی می نمایند.

همچنین فرزام کریمی، مترجم و روزنامه نگار در کارنامه خود کتاب های لتکاچی (ترجمه ترانه های تام ویتس)، ناسور (ترجمه اشعار نلی زاکس، برنده جایزه نوبل 1966)، داج (ترجمه ترانه های امی واینهاوس، برنده جایزه گرمی سال 2006)، آزادی آخرین آرزوی من است (ترجمه گزیده ترانه های آناتما)، مرگ بر نرودا (ترجمه گزیده اشعار نیکانور پارا، مانیفست تکنیک ضد شعر، برنده جایزه سروانتس 2011) و چرا من فمنیست نیستم؟، مانیفست ضد فمنیست نمایشی (جسا کریسپین) را دارد.

منبع: خبرگزاری ایسنا
انتشار: 25 خرداد 1400 بروزرسانی: 25 خرداد 1400 گردآورنده: italyro.ir شناسه مطلب: 1837

به "هفت نویسنده در ادبیات و شر" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "هفت نویسنده در ادبیات و شر"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید