4 سبک اصلی نگارش و مهم ترین تکنینک های نوشتاری آن ها - تور ایتالیا ارزان

مرور سریع این سبک ها و تکنیک های آنها می تواند به شما کمک کند تا در هر زمینه ای که دست به نگارش می زنید، نویسنده بهتری شوید، در عین حال خواننده آگاه تری هم باشید.

در این مقاله از خبرنگاران مگ نکات ساده ای ارائه شده که به شما کمک می کند تا ضمن آشنایی با سبک های اصلی نگارش و ویژگی های هر کدام، تکنیک های مربوط به هر مورد را هم یاد گرفته و آن ها را به کار بگیرید. با ما همراه باشید.

4 سبک نگارش

هدف این مقاله این است که شما همیشه قبل از این که دست به قلم یا صفحه کلید خود ببرید، از خود بپرسید که: هدف من از نگارش این متن چیست؟ آیا برای توضیح دادن موضوعی است؟ برای توصیف کردن چیزی؟ برای آموزش؟ متقاعد کردن؟ یا صرفاً برای سرگرمی؟

ممکن است شما در یک متن واحد روی چندین مورد از این اهداف تمرکز کنید و آن ها را به کار بگیرید، اما تمرکز بر روی یک هدف مشخص می تواند به شما در انتخاب سبک مناسب و در نتیجه تکنیک های مناسب کمک کند.

دانستن تفاوت های این چهار سبک و آشنایی با متداول ترین تکنیک های مرتبط با هر سبک، شما را صرفاً به نویسنده بهتر و مؤثرتری تبدیل نمی کند بلکه بعد از آشنایی با این اصول تبدیل به خواننده آگاه تری هم می شوید. به نام مثال، شما قادر خواهید بود به راحتی تکنیک های اقناعی را در تبلیغات شناسایی کرده و یا اینکه به راحتی واقعیت ها را از نظرات جدا کنید.

در این پست، ما در مورد چهار سبک اصلی نگارش، ویژگی های آنها، مثال های رایج از هر کدام و نکاتی در مورد یادگیری و تسلط بر هر یک از آنها، صحبت خواهیم کرد.

سبک 1: نگارش توضیحی

متون توضیحی با هدف توضیح یا توصیف چیزی نوشته می شوند. (این گونه متن ها معمولاً با نوشته های توصیفی اشتباه گرفته می شوند، اما تفاوت آن ها را در بخش بعدی روشن خواهیم کرد).

اگر در حال نوشتن یک متن توضیحی هستید، برای پاسخ دادن به سؤالاتی از قبیل چه چیزی؟ چرا؟ و چگونه؟ تقریباً فقط به حقایق تکیه خواهید کرد تا تخیلات یا تحلیل های فکری خودتان.

به نام مثال، بیشتر اشکال روزنامه نگاری در زیرگروه نگارش توضیحی قرار می گیرند زیرا این نوع نوشتار برای افشای واقعیت ها است. این سبک همچنین سبک نگارشی است که در این مقاله مورد استفاده قرار گرفته است، زیرا هدف متن این است که شما را با چهار سبک نگارشی اصلی و ویژگی های آنها آشنا کند نه اینکه شما را ترغیب کند که حتماً یکی از این نوع سبک ها را نسبت به بقیه ترجیح بدهید.

مثال های دیگری از سبک نگارش توضیحی عبارت اند از:

• مقالات خبری
• دفترچه های راهنما
• کتاب های خودآموز و خودکمک
• کتاب های درسی
• مجلات و مقالات پژوهشی
• راهنماهای آموزشی
• کتاب های آشپزی
• مقالات دائرة المعارف ها
• تحقیقات تاریخی

اگر نگارش توضیحی سبک مورد نظر شماست، باید از درج نظرات خود در متن که تفسیر نامیده می شود، خودداری کنید. متأسفانه، رعایت این اصل گاهی اوقات می تواند مشکل باشد.

به نام مثال، باید توجه داشته باشید که مقالاتی با عناوینی مثل 5 مزیت بزرگ مراقبه یا 10 دلیل برای شروع رژیم کتو اگرچه مفهوم مثبتی دارند، با این حال حتی اگر به ده ها واقعیت علمی هم استناد کنند برای تأیید ادعای خود، اما باز هم چنین مقالاتی باید همچنان متون اقناعی تلقی شود، نه توضیحی. به این خاطر که ساختار کلی این نوع مقالات بر مبنای نظر و سلیقه شخصی نویسنده شکل گرفته است.

کتاب های خودآموز هم می توانند نمونه ای از متون توضیحی باشند، اما تنها در مواردی که بر مبنای حقایق اثبات شده تألیف شده باشند. به نام ممکن است شخصی برای برنامه غذایی تازه پیشرفته خود یک کتاب خودآموز بسیار خوب ارائه بدهد، اما اگر نویسنده کتاب حقایق خود را با زبانی متقاعدکننده و به نفع فروش کتابش تزئین کند، دیگر ما نمی توانیم کتاب او را به نام یک متن توضیحی در نظر بگیریم.

برای جلوگیری از تداخل و همپوشانی بین سبک های توضیحی و اقناعی، سعی کنید از عبارات خنثی استفاده کنید، مانند این: مطالعات نشان می دهد که مراقبه به مدت 5 دقیقه در روز با کاهش فشار خون ارتباط معناداری دارد.

به این ترتیب، شما می توانید مزایای هر چیزی را فهرست کنید، اما تصمیم گیری در مورد اطلاق برچسب مناسب را به مخاطب خود می سپارید.

نکاتی برای نگارش به سبک توضیحی

• واقعیت ها را ارائه دهید، نه عقایدتان را
• در مورد موضوع خود به سؤالات چه چیزی؟ چرا؟ یا چگونه؟ پاسخ دهید
• در صورت امکان از متخصصان آن حوزه یا منابع معتبر استفاده کنید
• تعصب شخصی خود به هیچ وجه در فرایند نگارش دخالت ندهید
• جزئیات توصیفی را به متنتان وارد کنید، اما از صفت های خنثی استفاده کنید

سبک 2: نگارش توصیفی

نگارش توصیفی به شما آزادی عمل و خلاقیت بسیار بیشتری نسبت به سبک توضیحی می دهد، زیرا نویسندگان در استفاده از زبان تخیل برای توصیف موضوع آزاد هستند.

هدف اصلی از نگارش توصیفی ترسیم تصویر از یک شخص، مکان یا شیء در فکر خواننده است. این امر به بهترین وجه از طریق استفاده از فنون و صنایع ادبی مثل تشبیه، استعاره و شخصیت پردازی حاصل می شود.

گرچه نویسندگان در مورد صفت هایی که انتخاب می کنند آزادی عمل زیادی دارند، اما برخی از کلمات مانند زیبا توصیفی واضح و شفاف از یک شخص یا شیء نیست. در عوض، سعی کنید جزئیات حسی بیشتری را به متنتان وارد کنید تا تصویری واقعی برای خوانندگان خود ترسیم کنید.

به نام مثال، از خودتان بپرسید چه عاملی وجود دارد که دختری را که قصد توصیفش را دارید زیبا می کند؟ آیا این موهای ضخیم و زاغ او است؟ خنده زیبای او؟ شیوه راه رفتن اوست؟ این جزئیات به خلق تصویری واضح تر در فکر خواننده کمک می کند، برخلاف صفت های ساده ای که قابل هر نوع تفسیری هستند.

نگارش توصیفی به همراه جزئیات هرچه بیشتر، می تواند خوانندگان را به تجربه واقعی نزدیک تر کند. این امر نگارش توصیفی را به سبکی ایده آل برای بسکمک از انواع ادبی، از جمله شعر و ترانه تبدیل می کند.

سایر نمونه های نوشتاری توصیفی عبارت اند از:

• دفتر خاطرات شخصی
• سفرنامه ها
• توضیحات محصول در کاتالوگ ها

نویسندگان باید توجه داشته باشند که خوانندگان خود را در دریایی از صفت ها غرق نکنند. ارائه جزئیات پشت سر جزئیات می تواند احساس مسخره برای خواننده ایجاد کند. به جای آن سعی کنید با استفاده از یک زبان قدرتمند صرفاً جزئیاتی را توصیف کنید که واقعاً به ساخت تصویر در فکر خواننده کمک می کنند. فنون و صنایع ادبی مانند تشبیه یا استعاره هم می توانند گزینه های مناسبی برای جایگزینی با حجم زیاد صفت ها باشند.

نکاتی برای نگارش به سبک توصیفی

• از جزئیات حسی استفاده کنید: فقط به خوانندگان نگویید که یک شخص یا یک شیء چگونه به نظر می رسد. در صورت امکان به آنها بگویید که ملاقات با این شخص چه احساسی در شما برمی انگیزد، چگونه صدایی دارد، چه بویی دارد و چگونه روی صندلی می نشیند.
• از فنون و صنایع ادبی مانند تشبیه و استعاره استفاده کنید
• در توصیفات خود زیاده روی نکنید - گاهی اوقات کمی توصیف می تواند تصویر واضحی خلق کند

سبک 3: نگارش روایی

نگارش روایی شامل بیشتر رمان ها و آثار داستانی است. برخلاف بیشتر شعرها یا انواع دیگر توصیف نوشتاری، سبک روایی شامل پلات و شخصیت های بسیار پخته تری است.

برای تهیه یک پلات، باید موارد زیادی را در نظر بگیرید: فضای داستان، شخصیت ها، درگیری اصلی روایت، انتها داستان، جدول زمانی اتفاقات و رابطه بین همه اینها.

اگر نگارش توصیفی را دریچه ای محدود در نظر بگیریم که از منظر آن می توانیم یک شخصیت یا شیء را مشاهده کنیم، نگارش روایی را در مقابل می توانیم ارائه دهنده تصویری کامل و تمام قد در نظر بگیریم.

سایر نمونه های نوشتاری روایی عبارت اند از:

• رمان ها
• فیلمنامه های سینمایی یا تلویزیونی
• اشعار حماسی
• خاطرات
• داستان های کوتاه
• افسانه ها

شایان ذکر است که نوشتار روایی فقط به محتوای داستانی محدود نمی شود. حتی قصه های مربوط به وقایع زندگی واقعی همراه با خاطرات و زندگی نامه ها، تا زمانی که داستانی با یک پلات مشخص، شخصیت (ها) و صحنه وقوع داستان را روایت کنند، می توانند نوشتار روایی قلمداد شوند.

در اینجا برخی از مواردی که باید هنگام نوشتن به سبک روایی به خاطر داشته باشید، آمده است:

• برای تکمیل کردن خط داستانی و شخصیت های داستان به همراه گره داستانی و راه چاره وقت بگذارید
• به ترتیب وقایع و جریان اتفاقات فکر کنید
• زاویه دید راوی را مشخص کنید، این داستان قرار است از چه منظری روایت شود؟

سبک 4: نگارش اقناعی

تکنیک های اقناعی اغلب از طریق سیاستمداران، مدیران تبلیغاتی، منتقدان و به احتمال زیاد از طریق خود شما مورد استفاده قرار می گیرد، خصوصاً اگر تابه حال تلاش کرده اید که کسی را در مورد چیزی متقاعد کنید.

برخلاف نوشتار توضیحی، نگارش اقناعی می تواند تعصبات و نظرات نویسنده را هم منعکس کند. با این حال، استفاده از حقایق برای اثبات ایده ها و ادعاهای شما در متن می تواند یک روش بسیار مؤثر باشد.

هدف از نگارش متون متقاعدکننده این است که خواننده را وادار به اقدام کند؛ این اقدام می تواند توافق با شما باشد، رأی دادن به شخصی خاص باشد، خرید یک محصول یا انجام دادن هر آن چیزی باشد که شما از خواننده درخواست می کنید.

نمونه هایی از نگارش اقناعی عبارت اند از:

• سرمقاله ها
• پیشنهادها و لوایح سیاستی
• متون تبلیغاتی و بازاریابی
• نامه های پوششی

کافی نیست که فقط به خوانندگان بگویید چه می خواهید یا به چه فکر می کنید. در واقع شما مجبورید با بیان عمیق تر و ساختاریافته تری از آنها درخواست کنید تا خواسته شما را اجابت کنند.

نکات و فنون سبک نگا رش اقناعی

• جذابیت اخلاقی-حرفه ای: برای اثبات اعتبار استدلال های خود به نظرات یک مرجع متخصص یا صاحب احترام در همان زمینه استناد کنید.
• جذابیت احساسی: با استفاده از حکایتی قدرتمند یا ارائه دفاعی پرشور می توانید از مخاطبان خود واکنش احساسی دریافت کنید.
• جذابیت منطقی: با استفاده از استدلال های منطقی و حقایق یا آمارهای غیرقابل بحث می توانید مخاطبان خود را اقناع کنید.
• منابع خود را ذکر کنید: ثابت کنید که اطلاعات شما قابل اعتماد هستند و به خوانندگان خود اجازه دسترسی به اطلاعات بیشتر را بدهید.
• نیازها و خواسته های مخاطبان خود را در نظر بگیرید: با توجه به نیازها و خواسته های مخاطبان، آن ها احساس می کنند که شخصاً روی موضوع مورد بحث سرمایه گذاری کرده اند.

یادگیری تسلط بر این تکنیک های اقناعی می تواند به شما در نگارش و همچنین پیشبرد اهداف حرفه ای تان کمک کند. سعی کنید از آنها در نامه پوششی بعدی که می نویسید یا طرح پیشنهادی بازاریابی خود استفاده کنید!

این سبک های نوشتاری را تمرین کنید

در حالی که شما احتمالاً برخی از این سبک ها را نسبت به سبک دیگر ترجیح می دهید، اما تمرین همه این سبک ها با هم است که می تواند نویسندگان بزرگی خلق کند.

سبک نگارش مورد علاقه شما چیست؟ در صورت تمایل می توانید آن را در قسمت نظرات پایین با ما به اشتراک بگذارید!